De meisjesdroom van Els Lombard (46): kinderdagverblijf "Biep en Lotje"

Ga naar alle opleidingen
Els Lombard
Verantwoordelijke kinderopvang

Het is woensdagnamiddag en muisstil in Biep en Lotje. Alle baby’s en peuters slapen. De twee dochters van Els en Gino blijven bescheiden achter de verzorgingsmuur en kijken naar hun mama. Els zit op een makkelijke stoel met – hoe kan het ook anders- een vijf maanden oude baby op de ene arm. Met de andere hand houdt ze zorgvuldig een flesje in de mond van het baby’tje dat haar vol vertrouwen aankijkt. Een verstilde foto.

Ga naar alle opleidingen

Ondertussen vertelt Gino trots hoe dit kinderpaleis vier jaar geleden in een maand tijd omgebouwd werd van brasserie naar kinderdagverblijf. En dat alles door de onverzettelijke  wilskracht en ondernemingslust van Els.

Gino: De opleiding kinderopvang  is niet de eerste opleiding die Els bij SYNTRA volgde. Haar eerste opleiding bij SYNTRA twintig jaar geleden was restauranthouder. We hadden eerst een leuke brasserie waar we meer gerechten wilden serveren, met frietjes erbij. Maar dat kon niet zonder diploma. Dus heeft Els twee jaar avondopleiding gevolgd.

Els: Tijdens die opleiding was ik ook nog eens zwanger. Van een tweeling. (Ze knikt naar Freya en Jade , die ondertussen de baby van Els overnemen.) Eind juni stond ik daar met een dikke buik examen af te leggen van koken en van bediening.

Ik miste vroeger een hele boel. Er was nooit eens een vrije avond om rustig met mijn gezin door te brengen.

Maar vijftien jaar later had ik behoefte aan een nieuwe uitdaging. Freya en Jade waren toen veertien jaar. Een van de twee had al eens gevraagd: ‘Mama, wanneer kunnen wij eens eindelijk  in het weekend een uitstapje samen maken, zonder dat jij het hele weekend moet werken?’ Dat bracht me ook bij mijn eigen behoefte. Ik miste  een heleboel door altijd maar hard in onze brasserie te werken. Er was nooit eens een vrije avond om rustig met de meisjes naar een serie op tv te kijken, bijvoorbeeld.

Het begon met een artikel in het Belang van Limburg. Dat ging over het groot tekort aan kinderopvang in Vlaanderen en hoe dit een knelpuntenberoep was. Die oude droom die ik als jong meisje al had, werd daardoor terug wakker. Ik had altijd iets met kinderen willen doen, kleuterjuf of kinderbegeleidster.

Ik begon met inlichtingen in te winnen bij Landelijke Kinderopvang en Kind en Gezin. Ik ging naar een infoavond van Kind en Gezin waar iemand me vertelde dat ze bij SYNTRA een opleiding volgde. Het was al oktober. Ik heb onmiddellijk naar SYNTRA gebeld of ik nog kon instappen. Het mocht.

Bij Els geldt ook de regel: niet uitstellen, gewoon doen.

Gino: Toen heeft Els me verteld wat ze van plan was. Niet eerder. En omdat ik van opleiding verpleegkundige was, dacht ik dat dit samen wel moest lukken. Bij Els geldt ook de regel: niet uitstellen, gewoon doen. Tot november was de brasserie nog open. Ondertussen volgde Els de cursus bij Syntra. Begin december zijn we met de verbouwingen begonnen.

Els: Op 2 januari 2014 had ik mijn eerste kindje in ons eigen kinderdagverblijf Biep en Lotje. Dat was niet eenvoudig: studeren en tegelijkertijd kinderopvang doen. Opeens waren de rollen omgedraaid. Eerst was ik een meewerkende echtgenote…

Gino: …en toen mocht ik gaan werken voor mijn vrouw. Ik was zo blij als een gek dat we dit samen konden realiseren na al dat hard labeur van de voorbije veertien jaar. En dat allemaal door die passie en daadkracht van Els!

Els: Het toeval wil dat ik een van de docenten, Heidi Stevens, van het middelbaar kende. Heidi leerde ons het vak ‘Gebouw en inrichting ’en hoe omgaan met ouders en met de kinderen zelf. Het pedagogische aspect van kinderopvang, zeg maar. Heidi heeft ondertussen zelf bakken ervaring via haar eigen kindercrèche.

Ik krijg hier ondertussen ook mannelijke stagiairs over de vloer... die gasten zijn echt de goden van de kindjes.

In Syntra was ik de oudste uit de klas. Er was ook een onthaalmoeder van 35 die naar een  kinderdagverblijf wou overstappen en dan was Joke er nog, 27 jaar,  die in Groot-Gelmen met een kinderdagverblijf gestart is. Alle andere studenten waren jonge meisjes die hoopten op een job in de sector. Er was een jongen in de klas , die op zijn stageplek aangenomen werd. Hij had echt een hart voor kinderen. Eerlijk gezegd, ik krijg hier ook mannelijke stagiairs over de vloer. En die gasten zijn echt de goden van de kindjes. Jongens zijn wat zotter en gekker dan meisjes. Die rollen en kruipen spontaan op de grond met de peuters. Dat vinden die kindjes gewoon te gek.

Gino: Blijkbaar viel Els wel op in SYNTRA want Heidi Stevens komt hier nog altijd op bezoek met haar studenten. Regelmatig hebben we nu zelf stagiairs uit SYNTRA.

Els: Dat is grappig, want ik heb zelf tijdens mijn opleiding stage gelopen. Dat is ook de beste opstart voor jonge mensen die aan kinderopvang wil beginnen. Als je zo jong bent, ga dan eerst met jouw diploma op zoek naar werk in de sector en bouw dan maturiteit op.  Als je al onthaalmoeder bent en je overweegt  om een kinderopvang te starten, leer je bij SYNTRA hoe je jouw haalbaarheidsplan, jouw huishoudreglement, jouw vluchtplan, jouw  risicoanalyse opstelt  en aan welke kwaliteitseisen jouw kinderopvang moet voldoen.  De meerwaarde van SYNTRA is ook dat docenten en stagebegeleiders ook altijd voor je klaarstaan.

Wij vonden die ene les belachelijk. Maar die avond hebben we ons allemaal rot geamuseerd.

En wat me vooral bijgebleven is van onze opleiding is het vak gezondheid. Dan bedoel ik de lessen over kinderziektes. Je staat daar niet bij stil. Je hebt dat allemaal zelf meegemaakt bij je eigen kinderen. Maar dat vergeet je allemaal. Die kennis werd helemaal opgefrist en dat vond ik het meest interessante voor mij.

Van de andere kant krijg je dan ook creatieve vakken, zoals het vak ‘spelen’. Mijn leukste herinnering was van een donderdagavond in Genk.  We gingen naar het bos om te spelen. Wij vonden die les belachelijk. Maar die avond hebben we ons allemaal rot geamuseerd.  We waren uitgelaten als kleine kinderen. Evelien, de docente is een van de meest passionele mensen die ik ken.

Hier bij Biep en Lotje is er veel vrij spel. Hier moet ook niets, hier mag alles. Als een kindje niet wil mee knutselen, dan kan dat. Wil een peuter niet meespelen met de blokken, is dat ook goed. Ik heb wel veel structuur en discipline. Er zijn vaste momenten dat we boekjes lezen, dat de kindjes leren stil zitten en dat ze bij het knutselen mooi op hun stoel blijven zitten. Het liefst wat ze doen is zingen. Iedereen zingt mee: ‘De wielen van de bus die draaien rond, draaien rond, draaien rond.’  Grappig, met de bewegingen erbij. Zelfs de baby’s doen mee. 

Gino: Ondertussen zitten we bij Biep en Lotje aan onze maximumcapaciteit. Achttien kindjes. Dat moet je opbouwen.  Ouders beginnen over jou te praten. Mond-tot-mondreclame. Dat schept vertrouwen. En wederzijds respect.  Ze schrijven hun kindje al in terwijl ze zwanger zijn.

Els: Ik heb mijn oude droom waargemaakt. Nu heb ik een nieuwe. Ik denk eraan om een eigen kinderkledinglijn te starten. Biebelotje. (Ze denkt na)  Heeft SYNTRA niet ook een opleiding modeontwerper?